zondag 9 oktober 2011

Super Herfst Give Away

Velen hebben jullie bijdrage al geleverd aan de Super Herfst Give Away van o.a. Lynda.
Ik vind het echt een superleuke aktie en hoe bijzonder ook. Wat een lief initiatief en wat  een boel sponsoren.
Petje af voor jullie allemaal voor zo'n genereus gebaar.

Ik vind het ook wel leuk om mee te doen al is mijn bijdrage weer aan de late kant natuurlijk. Maar ik was nog echt niet in de herfstmood. Het is eerlijk gezegd niet echt mijn seizoen. Ik kan wel  genieten van een mooie herfstdag met een lekker zonnetje en alle mooie kleuren om me heen. Maar al die regen en donkere luchten kan me niet bekoren. En van de harde wind wordt ik helemaal onrustig. Maar ja, er is geen ontkomen aan. En inmiddels ben ik er wel klaar voor.

Ben al een tijdje bezig geweest met een sjaal te breien. Gewoon lekker voor de tv, heerlijke ontspanning.
En ja, gelukkig is hij voor de herfst af! Gelijk maar een nieuw projektje begonnen met dikke wol en dikke naalden. Lekker snel.













Een paar weken terug op een nog zomerse dag heb ik samen met Laura beukenootjes en eikeldopjes gezocht. En van de week daar leuke bollen mee gemaakt. Samen met wat herfstbladeren in een houten schaal gedaan.




En als het dan buiten donker is en regent dan nemen we een heerlijke kopje warme herfstthee met speculaas.
Neem gerust hoor, ik heb genoeg.


En nu we weer meer binnen dan buiten zijn had ik weer zo zin om te schilderen. Dus ezel naar beneden gehaald en gewoon begonnen. Moet ook een herfst of misschien al beetje winter tafereel worden.
Dus hier de eerste opzet. Is nog laaaaaaaang niet af en weet ook niet of het wel gaat lukken, maar wel lekker om mee bezig te zijn.

En terwijl ik lekker bezig ben hoor ik onze pleegkat bij de achterdeur schreeuwen. Hij wil erin!!!!
En kijk wanneer meneer zich lekker nesteld.... op het warme (nep) vachtje op de stoel. Ach, hij heeft nog gelijk.


Na lekker te hebben geschilderd en dit stukje heb gemaakt voor m'n herfstbijdrage heb ik zin in het restje groentesoep van gisteren. 
Lekker warm.


Ik wens jullie een hele fijne nieuwe week toe!

Groetjes,
Agnes

maandag 3 oktober 2011

Genieten jullie ook nog zo van dit heerlijke weer! Ik wel, volop! Alhoewel ik er ook een beetje van in de war raak. Je ziet en voelt toch dat de herfst doorzet. 's Morgens erg vochtig, 's avonds al weer vroeg donker maar wel die zomerse temperaturen. Raar hoor. Maar mag van mij nog weken duren. Helaas kon ik er dit weekend niet echt van genieten. Geveld door griep, hoe bizar. Hoofdpijn, keelpijn, oorpijn, verkouden, koorts. Kortom niet echt feest. Maar nu gelukkig stuk opgeknapt.

Vorige week nog wat foto's gemaakt, stiekem doet de herfst langzaam zijn intrede ook in huis.


Vorige week deze takken geplukt en op een zinken kan gezet. Zijn  echt herfstkleuren toch?!
De hop die ervoor ligt is wel nep, maar staat toch wel leuk.





In het voorjaar hebben vrienden hun boom voor het huis gekapt en ik mocht een stuk meehebben.
We hebben de schors eraf gehaald en wieltjes onder gezet. Ik vind het zelf erg leuk geworden. Hij moet nog goed drogen en misschien dat ik hem dan volgend voorjaar nog verder afschuur. Het bloemvaasje met de gedroogde hortsensia vond ik vorige week in de kringloop. Onderin stond het merkje Metawa Holland. Dit even gegoogeled en blijkt de metaalwarenfabriek uit Tiel te zijn geweest. Het kannetje is van tin maar is erg verweerd en heeft een paar butsen. Maar ik vind dat het daar dus weer mooier van wordt. Onder het kleine glazen stolpje staat een kristallen (?) zoutpotje met zilveren (?) dopje. Deze heb ik een paar jaar geleden van Laura gekregen. Ze was toen 12 ofzo en van haar eigen geld betaald. Gekocht voor teveel geld op een antiekmarktje in Barcelona. We waren daar overheen gelopen en ik zag dat zoutpotje samen met een peperpotje en zei dat ik het een lief stelletje vond. Was ze stiekem teruggelopen en zoutpotje voor me gekocht. Geld voor het peperpotje had ze niet meer. Arm kind, zou jong en dan al afgezet. Maar hoe lief!
Dus dit is in alle opzichten een kostbaar item voor mij wat ik zal koesteren en later aan haar ga doorgeven.


Dit kandelaartje vond ik ook in de kringloop. Van hout en prachtig verweerd. Met een paar kleine denneappeltjes ook gelijk weer stapje richtig herfst. Ook de spiegel op de achtergrond is een kringloopvondst. Ik kan nog niet beslissen of ik hem zo laat of nog over ga schilderen. Voor nu vind ik hem zo wel mooi met de witte lamp en dienblad ervoor.

Ook wil ik jullie bedanken voor de belangstelling voor m'n vader. Vind ik superlief en al ik ken ik jullie niet persoonlijk, het doet me wel goed. Morgen (dinsdag) gaat hij voor z'n 4e chemo en krijgen we gelijk de uitslag van de scan om te kijken of de kuur aanslaat. Dus wordt een bijzondere spannende dag.

Groetjes,
Agnes

Ps. Welkom aan mijn nieuwe volgers! Wat leuk dat jullie m'n blog gaan bekijken.
En Rita, je zei dat jezelf ook een blog hebt gemaakt, maar ik kan er niet op kijken. Klopt dat? Ben wel benieuwd hoor.
En Joke, wat jammer dat het niet lukt om je aan te melden maar super dat je me wel volgt.

vrijdag 30 september 2011

Pleegkat

Op 16 juni overleed onze lieve hond Eloy. En wat missen we hem nog steeds. Ondanks dat er altijd wel bedrijvigheid is, is het nog steeds vreemd stil in huis. De eerste weken reageerden we niet op de deurbel omdat we dit eigenlijk pas deden als Eloy aansloeg. Ook de gezelligheid van hem. Hij wilde altijd graag bij ons zijn, graag geknuffeld worden. Overal bij zitten, zelfs aan tafel. Je overal achterna lopen. Tja, nog steeds een groot gemis.

Maar nu hebben we een 'pleegkat'. De kat van buren. Of eigenlijk katten. Ze hebben 2 katten maar eentje kwam wel eens buurten bij ons. Tot groot ongenoegen van Eloy. Hij hoefde de kat maar te horen of te zien of hij vloog er met veel lawaai achteraan om hem weg te jagen. Terwijl hij zelf met katten is opgegroeid. Maar toen had hij echt niets in te brengen en nu met die buurtkat zag je hem denken; Dat gaat me niet weer gebeuren.
Toch bleef het een spel tussen die twee. De kat probeerde steeds meer terrein te winnen, maar helaas, hij werd niet getolereerd.

Toen Eloy overleden was kwam de kat, hij heet Prince, nog steeds schoorvoetend bij ons het terrein op.
Stiekum stukje de keuken in, en nog een stukje....en in één keer had hij het door. De hond is weg!
Vanaf dat moment komt hij hier vaak, heel vaak. Neemt het huis over. Gaat lekker in de vensterbank zitten, of opgerold op de bank in diepe slaap. Komt z'n aandacht opeisen door bij je op schoot te kruipen en eist dan geaaid te worden. Het is echt een lief beestje. In het begin deed ik hem wel naar buiten, maar ja, als het mooi weer was en deur stond open ging dat natuurlijk lastig. Heb wel aan de buren laten weten dat hij hier veel is en dat wij het niet vervelend vinden. Zijn vinden het ook niet erg.  Dus accepteren we hem nu als pleeghuisdier. Van de week lag hij heerlijk op het tuinbankje, geheel ontspannen. Dus heb daar een foto van genomen. Toen ik later de opname's van de camera ging bekijken schrok ik me wezenloos. Want daar stond nog een foto op van Eloy, ook in diepe rust op diezelfde bank.  Het is denk ik de laatste foto die we van hem gemaakt hebben. Toch even schrikken hoor en gelijk realiseerde ik me dat ik totaal nog niet aan een andere hond toe ben. En als die hond zou weten dat nu de kat op zijn plekje ligt........oef...hij vrat hem op! :)


Nu vertelde ik al dat Prince de gewoonte heeft om de hele tijd achter je aan te lopen...of liever gezegd....net voor je.:) Wat tot gevolg heeft dat ik vaak bijna languit onderuit lig. Van de week wilde ik een gigantische spin op de foto zetten die een super web had gemaakt, maar wel boven onze tafel achter het huis. Nu vind ik spinnen niet echt geweldig, maar het was wel indrukwekkend om te zien hoe hij dat gigantische web boven onze tafel had gemaakt. Dus ik op de tafel geklommen om die spin op de foto te zetten. Met mijn toestel lukt dat niet echt geweldig. Ti;s geen superfoto geworden maar toch.


Krijg kippevel als ik naar hem kijk;) Maar goed, tuurlijk liep de kat me weer achterna en ging natuurlijk ook op de tafel zitten.

Trouwens, Prince mist z'n staart, heel apart gezicht. Maar goed, eerst zat hij nog geduldig er bij maar toen vond hij het toch weer tijd voor wat aandacht. En wat doe je dan....dan ga je gewoon in een been hangen.

Niet echt een fijn gevoel kan ik je zeggen. Dus hup ...van de tafel af. Ik wilde binnen ook nog een foto nemen van de gedroogde sinasappeltjes uit m'n vorige post. En ja hoor....hij wilde er ook weer bij. Dus hup, op de tafel. Goed, jij je zin, dan zal ik proberen wat foto's van je te maken. Maar wat ik als zei, ik heb maar een simpel cameraatje en resultaat is niet altijd top.


Zeg zelf....ziet er niet uit toch. Maar dan ineens, per ongeluk, weet niet hoe, maar komt er ineens wel een leuke foto. BENG!


Deze vind ik dan wel weer leuk.

Zo, nu ga ik lekker naar buiten want de zon schijnt volop! Gaat weer 23 graden worden, heerlijk!

Fijn weekend voor jullie allemaal.

Groetjes,
Agnes

dinsdag 27 september 2011

Eindelijk terug.

Eindelijk weer terug in blogland. M'n laatste berichtje was uit Spanje en mochten jullie denken dat ik daar nog steeds zat....nee helaas...we zijn al weer weken terug. Maar wat was het geweldig! We hadden het hard nodig en zijn weer helemaal opgeladen.
Helaas kwam ik er maar niet toe weer nieuwe berichten te plaatsen. Heb zelfs zitten denken om er gewoon mee te stoppen. Maar ga toch maar gewoon weer een poging wagen. Ik zie dat ik in de tussentijd ook wat nieuwe
volgers erbij heb gekregen. Leuk! Welkom om mijn blog en hoop dat jullie me met plezier gaan volgen.
Nu zelfs meer dan 50 volgers, dat had ik van te voren echt niet kunnen denken. Dus misschien een keer tijd voor een give-away van mijn kant?! Ik ga eens goed nadenken wat dat moet gaan worden.

Maar goed....na zo'n lange tijd...waar moet ik toch beginnen?

Toch maar bij vorige week, toen ik onbedoeld eigenlijk de hele middag in de keuken stond.

Er was een aanbieding van tomaten en paprika's en had daarvan wat ingeslagen.
De paprika's met wat uien gegrild tot ze zwart zagen en daarna in een plastic zak af laten koelen.
Toen gepeld en schoongemaakt en in een schaal aangemaakt met wat olie, azijn en beetje zout en peper.
Behoorlijk werkje, maar smullen!

Toen de tomaatjes schoongemaakt en vruchtvlees verwijderd. In reepjes gesneden en op de bakplaat met zeezout, peper, tijm, beetje knoflook en ietjes suiker de oven in en heeeeeeeeeel langzaam laten drogen.


Eindresultaat een paar potjes vol heerlijk gedroogde tomaatjes in olie. Stom genoeg hier geen foto van gemaakt. En helaas ook niet meer mogelijk want ze zijn al op! Wat waren ze lekker!

Ik had ook nog wat sinasappelen liggen die echt niet lekker waren. Omdat de oven toch aanstond deze maar in plakjes gesneden en ook deze laten drogen. En had toen een pot vol. Nog maar even kijken hoe ik ze precies ga gebruiken.


In de tussentijd stond ook een pan met heerlijk draadjesvlees op, had ik zo'n zin in!


En dan ook gelijk maar een grote pan met stoofpeertjes. Heerlijk met grote scheut port, steranijs, kaneel en wat vanillesuiker.


Het was een druk middagje in de keuken met nog zomerse gerechten en herfstachtge gerechten en geuren.
Net zoals het weer eigenlijk. Eigenlijk al in de herfst maar toch met zomerse temperaturen.

Moe (valt erg mee hoor) en voldaan 's avonds aan de tafel. En dan is er altijd wel een grapjas die de tong naar je uit wil steken.



Zo....eindelijk dus weer en bericht geplaatst. En ik moet zeggen, voelt weer lekker.

Tot gauw en geniet van het heerlijke weer!

Groetjes,
Agnes

donderdag 11 augustus 2011

Zon, zee en strand.

We genieten. In het heerlijke Spanje. Goed weer, lekker eten, zon, zee, strand...gewoon relaxen. Geen gedoe.
Wat een goed besluit is dit geweest zeg. Zeker nu we horen dat het in Nederland nog steeds pet is met het weer.
Ik had mezelf echt niet zien zitten op een camping in Limburg nu. Kan helaas nu geen foto's plaatsen.
Dat zal ik doen als we weer terug zijn. Zouden eigenlijk vrijdag naar huis maar de week is zo snel omgevlogen dat we besloten hebben nog een paar daagjes te blijven. We hebben hier internetverbinding maar is zo traag dat ik jullie blogs niet kan lezen en reageren. Maar daar neem ik volgende week thuis de tijd weer voor.

Groetjes,
Agnes

woensdag 3 augustus 2011

We gaan gewoon!

Eindelijk is deze week voor ons de vakantie ook aangebroken. En beloond met al 2 dagen heerlijk weer.
En ...klaag, klaag....wat zijn we er aan toe. Na onze vorige vakantie,zo'n 51 weken geleden :(, is het een roerig jaar geweest. En het klinkt negatief maar het was niet echt een top jaar om verschillende redenen. Daarom zooo aan vakantie toe. Eerst helemaal geen zin om weg te gaan, ja echt, had er gewoon helemaal geen puf voor. Wilde alleen maar vrij zijn. Toen kwam er weer een slecht nieuws bericht door wat ik onder dit bericht zal melden. Toen  bedacht, 1 weekje thuis en dan lekker 1 of 2 weekjes naar Limburg. Want Nederland is toch ook prachtig?! We zouden dus a.s. zondag  vertrekken richting zuiden des lands. Maar....als je weeronline gaat bekijken!!!...regen, regen, regen, regen, regen, regen.  Nou, daar hebben we dus echt geen trek in om op een camping te staan met alleen maar regen, regen, regen, regen. En we zijn zo moe, opgebrand en willen zon en rust. Vanmiddag besloten....morgen auto inpakken, tentje erin en donderdag gaan met die banaan (weer) richting Spanje voor een week. Broerlief staat daar al op de camping en we trekken er gewoon bij in.:) Natuurlijk nog wel even gebeld of het uit kwam. Broer en ik komen daar al zo'n beetje  35 jaar. Saai he. Met hier en daar een uitstapje naar elders blijft dit plekje ons steeds weer trekken. Is altijd heerlijk en voelt een beetje als thuis komen.
We hebben nog even gekeken naar een last minute naar iets anders, maar met 2 net verlopen paspoorten van
man en dochter gaan we dat niet meer redden. Maar ik heb nu zo'n zin in!! Al is het een boel gereis voor een weekje.
Dus Spanje......HERE WE COME!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

En dan ga ik hier op dit strand m'n lijf neervlijen en laten bijkleuren:


(Broer en ik noemden het gebouw op de foto altijd het kasteeltje en zouden we gaan kopen als we groot waren. Wel....we zijn nu groot, maar het kasteeltje is helaas nog niet het onze:)

En na het heerlijke strand natuurlijk even een spaanse siësta:



En dan een heerlijk maaltijd met een lekker wijntje:



Dus ja....we hebben er zin in! Vorig jaar Nicolas Cage tegen het lijf gelopen...zou hij er ook weer zijn? Om ook een weekje uit te blazen?:):)

Maar we gaan toch met een beetje een zwaar hart weg. Een paar weken geleden zijn m'n ouders eerder van vakantie terug gekomen omdat m'n vader zich niet echt top voelde. Na 2 weken thuis sukkelen is hij ruim een week in het ziekenhuis opgenomen voor allerlei onderzoeken. En helaas, slecht nieuws. De kanker is terug.
Terwijl het zo lang, zo goed is gegaan. Dikke, dikke domper. Maar er is gelijk aktie ondernomen en vandaag (dinsdag dus) heeft hij z'n eerste chemo weer ondergaan. Echt niet leuk. Zal jullie niet vermoeien met de hele voorgeschiedenis maar dit is echt vet balen. Maar hij en daarmee wij allemaal gaan er weer tegenaan en hopen...nee, vertrouwen erop (want zoals een gezegde luid; hoop is uitgestelde teleurstelling) dat het deze keer weer net zo goed zal aanslaan als de vorige keer. 
Daarom wil ik hier, zolang we op vakantie zijn, toch virtueel een kaarsje voor hem branden.
Gewoon, omdat me dat een goed gevoel geeft.



Ik wens iedereen, voor wie nog vakantie heeft, heel veel plezier en mooi weer! En natuurlijk ook voor degene die al weer aan werk zijn. Tot gauw!

Groetjes,
Agnes

woensdag 6 juli 2011

Postzakken

Een (hele) tijd geleden had ik al eens een post geplaatst over de postzakken die ik gekregen had. Had allerlei ideeën maar het kwam er maar niet van.


Dochter Laura is halverwege dit schooljaar van studie gewisseld. Ze deed eerst International Business Studies maar algauw bleek dat dit het niet voor haar was. Te droog, te saai voor haar. Ze heeft toch wel veel creativiteit en dat kon ze in die studie echt niet kwijt. Gelukkig kon ze halverwege het schooljaar switchen naar de opleiding Interieuradvieseur en ontwerpen. Dit past zoveel beter bij haar. Een studie met natuurlijk ook veel theorie maar ook veel praktijk. (Ben paar keer op de school geweest en echt zo'n leuke studie. Zou zo weer naar school willen) Voor een praktijkopdracht moest ze een hocker maken. En aangezien we nog die postzakken hadden heeft ze die gebruikt voor de bekleding. Ze heeft bewust voor een veel gebruikte zak gekozen.  En zie hier het resultaat. Is ie niet gaaf geworden?! En dat voor een eerste keer. Ik vind hem top en hij staat nu hier in de huiskamer te pronken.
Er zitten nu houten blokjes onder maar daar moet nog een keer wieltjes voor komen. Normaal de wereld aan die dingen bij de kringloop en nu eventjes noppes. Maar dat komt wel een keer. Ze heeft gelijk haar eerste opdracht binnen....m'n broer wil ook graag zo'n hocker. Leuk toch.
Laurie, even speciaal voor jou...echt super goed gedaan en ik ben trots op je.


Het inspireerde mezelf om eindelijk ook een wat te gaan maken van die postzakken. Stelde het elke keer maar uit en ben niet zo heel vertrouwd met de naaimachine. Maar afgelopen zondag toch maar begonnen en het eerste kussen is af. Tís bedoeling dat deze op de tuinbank komen te liggen. Wil er nog een paar bijmaken want heb nu de smaak te pakken. Dus.....to be continued!


Groetjes,
Agnes

zondag 3 juli 2011

Poesie op Zondag.

Wat een druilige dag vandaag. Niets aan. Dus goed excuus om even achter de laptop te zitten en wat bij te lezen. Nu  zag ik bij Makkie een leuke post voorbij komen. Oude poëzie albums.
En dan onder de noemer poëzie op zondag.  Dit vond ik zo leuk dat ik gelijk m'n oude poesiealbum heb opgezocht. Toch een stukje jeugdsentiment. Het ding ziet er niet uit...knaloranje en de kaft is kapot. Maar ik koester hem. Zo leuk om weer even door te bladeren.

Alleen al als ik naar m'n handschrift kijk! Jeetje, dus echt lang geleden.

Ook m'n moeder schreef een lief versje in m'n album.



En m'n vader schreef speciaal een versje met de aan het begin van elke regel de letters van m'n naam.
Als ik het lees ontroerd me dat toch.

En ook dankbaar dat ik m'n beide ouders nog heb. Want als ik m'n album doorlees zie ik toch ook de namen van mensen die inmiddels overleden zijn. 


Van dit plaatje werd ik altijd wat angstig. Kwam door het sprookje van Hans en Grietje wat wij op een elpee hadden. Uren kon ik daar naar luisteren. Maar het moment waarop de boze heks het vuur in werd geduwd, jongens, doodsbenauwd werd ik er van.


En waren jullie ook altijd zo benieuwd wanneer je je album terug kreeg wat voor versje er in stond, en welke plaatjes er in stonden? Ik kon nooit wachten! En als het dan te lang duurde, bleef ik maar zeuren; Heb je al in m'n poesie geschreven? Heb je het al klaar? Leuke herinneringen. Ik weet eigenlijk niet of de jonge kinderen nog poëzie-albums hebben. Toen m'n dochter nog klein was waren er wel veel vriendinnenboekjes enzo.
Zelf had ze wel een poëziealbum, maar deze is helaas kwijt. Aan iemand gegeven, en ze heeft geen idee aan wie, maar nooit meer teruggekregen. Nou ja, hopelijk komt het ooit nog eens boven water want het is zo'n leuke herinnering.

Misschien zijn er meer van jullie die ook een poëziealbum willen delen, kijk dan even bij Makkie van It's a makkie. Echt een leuk iniatitief.
Fijne zondag !

Groetjes,
Agnes

maandag 27 juni 2011

Heerlijk weekend...

Ik zit nu heerlijk achter het huis met een glaasje koele witte wijn. Het is gelukkig wat afgekoeld want wat was het warm vandaag!  Maar je hoort me niet klagen hoor. Want na al die regen en bewolkte dagen was ik hier echt aan toe.

Ik wil graag iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes die jullie gestuurd hebben op mijn vorige blog.
Ik ken jullie geen van allen persoonlijk en toch heeft het zo'n goed gedaan. Heeft me zeker getroost. We moeten nog wel heel erg wennen aan een huis zonder Eloy. Nu merken we pas goed wat  voor groot deel hij binnen ons gezin in nam. Het doet nog steeds erg veel pijn en het gemis is groot maar we weten dat er totaal geen andere keus was. Maar nogmaals...ontzettend bedankt. Jullie zijn lieverds!

Ik had ook beloofd dat m'n volgende blog een stuk vrolijker zou zijn. Nou, dat gaat zeker lukken.
Wat hebben we een heerlijk weekend gehad! Een maand of 2 geleden kregen we een uitnodiging om
deel te nemen aan Diner en Blanc wat voor het eerst hier georganiseerd zou worden. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Het komt van oorsprong uit Frankrijk. Het is een feest wat door levensgenieters gevierd wordt om de zomer in te luiden. Per sms wordt je uitgenodigd en jij mag dan op jouw beurt dit ook weer doorsturen naar vrienden. Een soort ketting sms dus. Je krijgt dan alleen een datum door en een tijdstip. De bedoeling is dat alle deelnemers geheel in feestelijke witte kleding op een nog geheime locatie verschijnen met tafeltje, stoeltjes en een voorbereid diner en lekkere drankjes.
Ik vond het zo'n leuk idee! We zijn met vrienden gegaan en vooraf al natuurlijk al heerlijk erover gefantaseerd. Waar zou het zijn, wie zouden er allemaal komen. Zaterdag met m'n vriendin al boodschappen gedaan en heerlijk gekokkereld.  Op laatste moment nog (leve de kringloop!) een paar handige witte stoeltjes gescoord. Zondag was het dan eindelijk zover....en wat waren we blij met het weer! Tjeetje, zaterdag was het hier bijna de hele dag nat en koud.

Om 12.30 uur kregen we het verlossende sms'je op welke locatie we om 14.00 moesten verzamelen.
Eindelijk. En het was een prima locatie! Het was op het terras van het oude, prachtige gemeente huis met uitzicht op het hertenpark. Top!


En wat had iedereen zich uitgesloofd! Iedereen inderdaad helemaal in het wit. Prachtig gedekte tafels met witte kleden. Mooi servies en mooie glazen. En het eten...echt super...de lekkerste gerechten kwamen voorbij....en dan zeker niet van het fastfoodgehalte. Het leuke was ook dat de tafeltjes aan elkaar geschoven werden en de schalen met eten gewoon doorgegeven werden. Zo'n saamhorigheid met mensen die je kent maar ook die je geheel niet kent.


Zie je prachtige pudding met zomervruchten in proseccogelei? Door dochterlief gemaakt. Super toch.
Ook zij vond het een topmiddag. En m'n vriendin en ik proosten op de zomer. (Nina, zussie, ik weet dat je dit ook gaat lezen, dus....we staan er mooi op toch?!)

Ook manlief Hans vond het geslaagd ondanks dat hij eerst een beetje overgehaald moest worden. En zelfs een foto van ons samen! We staan bijna nooit samen op een foto, dus vond dat ik hem wel moest plaatsen.
Dan maar keertje lak aan de privacy.:) Rechts dochter Laura die voor de gelegenheid nog een wit hoedje had gekocht. Staat cool he!

Kortom, het was echt een superzondag. Zelfs vandaag de krant gehaald met een leuke foto. Nou, wat mij betreft mogen er meer van die positieve artikelen in de krant.
Was een geslaagd festijn en weet zeker dat volgend jaar het aantal deelnemers nog vele malen groter zal zijn.

Weer een lange post (maar ja, zo vaak post ik niet) maar deze keer wel een vrolijke toch?!

Voor iedereen alvast een fijne dinsdag en geniet nog even van het mooie weer.

Lieve groet,
Agnes

zondag 19 juni 2011

IN MEMORIAM...

Een hele tijd geen berichtjes geplaatst door verschillende omstandigheden. Het zat ons niet altijd mee de laatste tijd waardoor  andere dingen de prioriteit moesten krijgen.  En helaas kregen wij afgelopen donderdag nog een flinke klap om onze oren. Geheel onverwacht moesten wij donderdag afscheid nemen van onze superlieve, bijzondere, aparte en trouwe hond Eloy.
En bijzonder was hij.  We hebben hem toen hij 13 weken was geadopteerd via een stichting. Hij kwam als pup van een zwerfhond uit Griekenland ons gezin binnen. Eigenlijk zouden we zijn zusje nemen maar toen we bij zijn gastgezin kwamen deed hij zo'n zijn best om ons te charmeren dat we niet om hem heen konden en uiteindelijk hem gekozen. We namen hem mee naar huis waar ook al 3 katten op leeftijd woonden. Na hem een paar keer goed te hebben laten weten dat zij de baas waren werd hij gedoogd. Na bijna een jaar werd hij opeens ziek. Na uitvoerig onderzoek bij de dierenarts werd geconstateerd dat hij Leishmania had. Ontzettend zielig en we kregen te horen dat dit wel te behandelen was maar niet te genezen. Hij kreeg medicijnen en het ging een paar maand goed. Toen kreeg hij spontaan wonden op zijn lijf. Echt vreselijk. Op z'n rug, z'n poot en zelfs z'n piemel lagen helemaal open. Weer naar de dierenarts en die hebben echt zich erin verdiept en kwamen met een medicijn. Was een kuur van 3 weken lang elke dag een (vrij pijnlijke) injectie, kans van aanslaan ca. 30% en zeer kostbaar. We waren inmiddels zo aan hem gehecht en vonden dat hij deze kans zeker verdiende. En gelukkig sloeg de kuur aan. Maar de kans was heel groot dat de ziekte weer terug kwam en dan zou er eigenlijk niets meer aan te doen zijn. Het ging lang goed en zodra  de ziekte weer toesloeg verhoogde we z'n dagelijkse portie medicijnen en dan ging het weer redelijk goed. En ondertussen genoten we intens van elkaar. Want het was geen standaard hond, hij had zulke aparte dingen en was zeer aanhankelijk aan de mensen die hij kende. Hij wist ook iedereen schandalig te manipuleren zodat hij precies voor elkaar kreeg wat hij wou. En natuurlijk hebben we hem ook verwend omdat hij al zoveel ellende moest ondergaan. Door z'n afkomst was hij naar vreemden eerst schuw en afstandelijk en kon dan tekeer gaan als een gek. Jongens, wat had die hond een stembanden! Hij is waarschijnlijk uit Griekenland per auto naar Nederland vervoerd. En autorijden vond hij dan ook helemaal niet leuk. Het prettigste vond hij het dan op de voorstoel. Hij zat dan als een koning mee te rijden, hing mee in de bochten, en keek ook naar links en rechts als we moesten oversteken.  Ook thuis wilde hij altijd graag in de buurt zijn. Liep ik naar boven, duurde het geen minuut of hij kwam even checken. Na het eten wanneer hij dacht nu hebben ze het wel op, begon hij om de tafel te drentelen en eiste dan een stoel op zodat hij er gezellig bij kon zitten. Vaak als wij dan de tafel al afgeruimd hadden en inmiddels op de bank zaten zat hij nog op de stoel in z'n eentje.:) Ook 's avonds met het naar bed gaan moest meneer mee naar boven. En moest perse alle kamers langs om te checken. Ook de kamers waar niemand sliep dus. En natuurlijk vooral de kamer waar dochter slaapt. Als zij uit logeren was en de kamer was leeg dan keek hij ons aan om te zeggen; Heb je het wel gezien, ze is er niet!! En zo kan ik nog bladzijden vol schrijven met aparte eigenschappen.  Tot vorig jaar ging het redelijk goed met z'n ziekte. Maar toen brak het in volle hevigheid weer uit en we dachten dat het nu einde verhaal zou worden. Dus weer naar de dierenarts (en alle hulde voor deze man!! Hij was zo begaan met hem) en deze ging op zoek naar mogelijkheden. Nu bleek er een experimenteel medicijn te zijn uit Frankrijk waarvan de mogelijkheid misschien zou bestaan dat zelfs de ziekte te genezen zou zijn. Uiteraard weer torenhoog prijskaartje maar we wilden het toch proberen, het was z'n laatste redding. En het werkte!! Hij genas snel en kon zelfs van z;n dagelijkse medicijnen af. We leken het gewonnen te hebben. Tot afgelopen weekend. Op zaterdag, we hadden visite, begon hij ontzettend te zeuren dat hij uit wou. Deed hij nooit! Dus ermee uit en moest ontzettend veel en lang plassen. En die avond moesten we er nog een paar keer mee uit. 's Nacht had hij zelfs in z;n mandje geplast. Was nog nooit voor gekomen. Wilden er zondag (1e pinksterdag) toch mee naar de dierenarts maar hij knapte die dag toch op en plassen leek weer normaal. Hij was wel wat sloom maar had hij wel vaker. Tot donderdagmorgen man hem uit liet. Hij vloog  zoals normaal de bosjes in om te plassen maar kwam niet terug. Man roepen en zoeken, en toen lag hij plat op z'n buik in de bosjes. Toen toch maar gebeld met de dierenarts en we konden 's middags komen. We dachten blaasontsteking ofzo, kuurtje antibiotica en dan weer verder. Toen ik tussen de middag thuis kwam was hij erg lusteloos en gaf zelf geen kik terwijl hij normaal joelt als we thuiskomen. Geen goed teken. Om 2 uur naar de dierenarts. Hij dacht eerst ook iets met de blaas. Urine onderzocht en die was al niet goed. Hij wilde voor de zekerheid ook nog bloedtest doen. Bij het prikken kwam er ook nauwelijks bloed, alsof er geen druk op stond. Bloeduitslag ook helemaal fout. Eloy lag inmiddels helemaal lusteloos op de grond en we zagen dat z'n buik steeds dikker werd. De dierenarts wilde toch ook een rontgenfoto maken omdat hij er nu helemaal niet gerust op was. Hij verwachtte iets met de nieren. Op de foto was echter geen afwijking aan nieren en lever te zien alleen was de foto erg troebel omdat er waarschijnlijk vocht in z'n buikholte zat. Hij wilde dit aanprikken om te kijken of dit ook zo was. Maar toen hij dat deed zoog hij alleen maar bloed uit. Helemaal fout. Hij verwachtte dat er een tumor bij de milt zo zijn en een operatie moest snel uitgevoerd worden. Als het de milt  zou zijn zou deze verwijderd kunnen worden en zonder uitzaaiingen zou Eloy nog een tijdje vooruit kunnen. Geen andere optie anders zouden we hem de volgende dag waarschijnlijk toch moeten laten inslapen. Dus...geen keus toch...opereren dus. Omdat het spreekuur nog bezig was zou de operatie om ongeveer 5 uur uitgevoerd worden. Omdat Eloy zo lusteloos was was het geen optie eerst nog naar huis te gaan. Dus daar gebleven in een apart kamertje met hem om te wachten. En je zag hem steeds suffer worden maar hij deed zo z'n best om niet weg te zakken en bleef ons allemaal maar steeds aankijken. Zo zielig.  We hebben hem nog volop geaaid, zachtjes geknufeld en tegen hem gepraat. Toen was het moment dat ze hem kwamen halen en z;n narcose gaven. Zo zielig, binnen een paar seconden was hij in  slaap. Wij zijn toen naar huis gegaan en ze zouden ons bellen wanneer het achter de rug was. Maar we waren nog geen kwartier thuis toen de telefoon al ging. De dierenarts....met het bericht dat het helemaal niet goed was. Zn mild was goed, maar z'n lever zat onder de tumoren die geknapt waren waardoor z;n buikholte vol bloed zat. Geen redden meer aan. We moesten dus beslissen om hem te laten gaan. Ik was er al een beetje bang voor maar als je het dan zo hoort is het net of je een klap met een knuppel krijgt. We wilden er toch bij zijn. Ze hebben hem dichtgemaakt en in slaap gehouden tot we er waren. Na afscheid te hebben genomen heeft hij z;n laatste spuitje gekregen.................
En nu...alleen maar verdriet.....veel verdriet. Zo onverwachts en zo oneerlijk. Krijgt hij eerst op wonderbaarlijke wijze de ziekte Leishmania eronder en moet hij zo plotseling het loodje leggen door die kl..e ziekte. Enige troost is dat het zo snel is gegaan en hij niet lang heeft moeten lijden. Maar we missen hem zo.

Het is een heel verhaal geworden, misschien veel te lang, maar ik vond het wel even prettig dit van me af te schijven. Ik beloof dat m'n volgende posten veel luchtiger zullen zijn.


ONVERVANGBAAR.....ONZE TROUWE, LIEVE ELOY


woensdag 23 maart 2011

Terug van weggeweest. Al heel lang geen post geplaatst. En wat gaat de tijd toch snel! Had het gewoon druk met van alles en nog wat. Niet hysterisch druk hoor, maar gewoon druk. Dus eventjes geen nieuwe berichten geplaatst. Ook m'n duizeligheid weerhield me van het bloggen. Gelukkig gaat het wel een stuk beter maar af  en toe wordt ik nog in de draaimolen meegenomen. Heb al van meerdere mensen gehoord dat het best wel een tijd kan duren voor het echt over is. Nou, dat klopt dus wel.
Maar in de tussentijd ook wel hele leuke dingen gedaan hoor.
O.a. met een vriendin een heerlijke avondje film gedaan. Gooische Vrouwen natuurlijk. Wie heeft hem nog niet gezien he! :) Maar wat een heerlijke film. Gewoon lekker verstand op nul, relaxen en heerlijk lachen.
Echt hilarisch hoor.


Verder was ik al enige tijd op zoek naar een regaal om in de kamer te hangen. Overal gezocht, marktplaats afgestruind maar niets passends kunnen vinden. Of niet de goede, of te duur, of te ver weg...werd hem dus niet. 'Maar wat zoek je dan?' vroeg man lief. Nou ja, ik hem laten zien wat ik ongeveer bedoelde.
'Dan maak ik hem toch zelf" zei hij. Nou, graag....dat ik daar nu niet zelf aan gedacht heb. Dus hout opgescharreld en haken op internet besteld en manlief aan de slag. Piece of cake...hij had hem zo snel af!!
De kanjer.
Nu hangt hij dus in de kamer geverfd en al. Wat dingetjes opgezet en opgehangen. Is nog niet helemaal naar m'n zin maar blijf nog wel even verplaatsen en verhangen. Ik ben er in ieder geval erg blij mee!


De zeef die aan één van haken hangt heb ik gekocht bij Sjoukje van De With brocante.
Sjoukje, ik vind hem helemaal goed! Het is de bedoeling dat hij in de keuken komt te hangen
maar moet daar nog even een goed plaatsje voor creeëren. Maar wilde er toch vast van genieten.

Ook vond ik laatst nog een kist die bij het grof vuil gezet was. Zonde! Heb hem dus maar meegenomen en schoongemaakt. Ik vond hem wel stoer en zonde om weg te gooien. Moet hem nog even wat beter oppoetsen en iets anders opzetten. Wacht geduldig af op een helder moment. Moet toch gaan lukken met dit mooie weer:)


Zo, blij om toch weer even een post te hebben gemaakt. Hopelijk blijft er een beetje regelmaat in zitten want ik geniet er wel van. Heb wel regelmatig jullie blogs bekeken maar weinig gereageerd. Dat ga ik dus ook weer oppakken. Morgen nog een half dagje werken en dan heerlijk weekend. Heb er zin in!
Fijne dag voor iedereen.

Groetjes,
Agnes

maandag 28 februari 2011

Vandaag maar weer eens een berichtje. De afgelopen week niets spectaculairs gebeurd want heb een week
thuis gezeten. Was niet echt ziek maar m'n evenwichtsorgaan was verstoord.  Draaien, draaien en nog eens draaien. De hele tijd het gevoel dat je loopings in de achtbaan maakt. Echt vervelend maar het gaat nu wat beter.
Nog steeds niet over maar vanmorgen weer met halve dag werken begonnen.

Ik heb vorige week ook nog een 2e blog award gekregen van Wanda van Bengeltjes en Brocante.
Lieve Wanda,  heel erg bedankt voor deze award. Ik vind het helemaal geweldig en vind het fijn om te horen dat je me blog graag volgt. Ik volg jou blog ook graag hoor! En excuses dat ik het hier zo laat vermeld maar ja,kwam er niet van.

Nu moet ik hem volgens de spelregels weer doorgeven maar dat vind ik heel moeilijk. Had er de vorige keer al zoveel moeite mee omdat ik een heleboel blogs geweldig vind.
En ik heb al zoveel awards overal voorbij zien komen dat ik deze award dan maar opdraag aan jullie allemaal! Meiden, alllemaal bedankt voor jullie mooie en inspirerende blogs. Ben blij dat ik in blogland verzeild ben geraakt (vooral dankzij Ger, nogmaals dank Ger;):))

Ik had een blog met foto's willen plaatsen maar is er dus niet van gekomen. Hopelijk komende week.

Zo, en nu lekker kopje koffie en gaan bedenken wat voor eten ik morgen ga maken. (maar weer even wat kookblogs langs). Manlief is morgen jarig en de familie komt dan gezellig eten. Zaterdag houden we een feestje voor de vrienden. Verheug me erop.:)

Wens jullie allemaal een hele fijne week!

Groetjes,
Agnes

maandag 21 februari 2011

Topweek.

Afgelopen week was een fantastische week vol met onverwachte lieve verrassingen. Allereerst de
onverwachte lieve valentijnsverrassing van manlief, een hele lieve kaart van een vriendin en een blogaward!
Daar werd ik blij van, heel blij!
Maar het bleek nog niet genoeg...Ik kreeg zaterdag onverwachts nog een hele lieve kaart van m'n beste vriendin.
Jeetje, ze willen me deze week echt aan het janken krijgen hoor. Zo'n lief gebaar en heel speciaal.
We hebben samen al veel roerige tijden meegemaakt maar ook heel veel leuke dingen en heel veel lachen.
Hele lieve speciale vriendin.
Hieronder kunnen jullie een klein stukje van de tekst van de kaart lezen.



Ook was ik voor zaterdagmiddag gevraagd om winkeltje  'te spelen' in de prachtige wijnwinkel van vrienden. Zij gingen een weekend naar Parijs toe en ik heb samen met hun zoon de winkel gedraaid.
Zo leuk! Ze hebben echt zo'n mooie maar vooral gezellige winkel. En ik in een wijnwinkel is als een kind in de Intertoys.:)




Dus helemaal goed! En er stond een prachtige grote bos met anemonen voor me klaar. Genieten!


Het was echt een topweek met alleen maar lieve gebeurtenissen.  Dan denk je toch bij je zelf waaraan heb ik dit aan te danken...maar ben er erg dankbaar voor en koester dit. Op de momenten dat het eens
niet lekker gaat...denk ik aan deze week terug. Dit is één van de redenen waarom ik met bloggen
begonnen ben....zodat je nog eens terug kan kijken. Als een dagboek maar dan met plaatjes.

Ik wens iedereen een hele fijne nieuwe week toe!

Groetjes,
Agnes

donderdag 17 februari 2011

Een award gekregen.




Heb ik gisteren toch zo maar een blogaward gekregen van  Trudy !
Dankjewel Trudy en wat leuk dat je mijn blog regelmatig bezoekt. Ik kom ook graag bij jou langs hoor.
En nu mag ik deze award doorgeven. Maar dat vind ik lastig hoor want ik waardeer jullie allemaal en breng graag een bezoekje.
Hier even de spelregels:

Je maakt een verwijzing naar de blog en/of persoon die je de Award heeft gegeven
*Geef vervolgens de Award door aan 3 tot 5 van je favoriete blogs en maak in je bericht een koppeling naar deze blogs
*Laat een berichtje achter op deze blogs dat ze een Award gewonnen hebben.
*En het is de bedoeling dat er vooral aandacht wordt gegeven aan beginnende of nog niet zo bekende blogs.

Zonder iemand te kort te willen doen wil ik deze blogs een award geven:

Mandy van A place for Morganiet : Ze heeft een leuke blog en maakt o.a. prachtige tasjes. Breng haar eens een bezoekje want  ik weet dat ze dat leuk zou vinden.

Sonja van Ons arbeidershuisje ; Gezellige blog met leuke foto's. Zeker een bezoekje waard.

Elly van elly's tuin;  Mooie blog met mooie foto's van haar prachtige tuin en mooie huis! Gaan jullie daar ook even kijken?

en als extraatje geef ik ook de award aan mijn dochter die ook met een blog begonnen is;

Laura van My cute castle . Zet hem op Laurie:):):)


Dames, blijf vooral lekker bloggen want ik geniet van jullie!


Groetjes,
Agnes

woensdag 16 februari 2011

Makkelijk maar lekker maaltje.

Nu maar eens een culinaire post. Het is een heerlijke makkelijke en snelle maaltijd maar gelijk ook weer gezond.
Het ziet er misschien een beetje als een prutje uit maar smaakt heerlijk.


Wat heb je nodig (voor 2 tot 3 personen):
- een verse worst
- 2 blikken met lima bonen, of boterbonen, of gewone witte bonen (ik had er ook een blikje flageolets bij gedaan.
- een gesnipperde ui
- een geplette en gehakte teen knoflook
-  potje groene olijven zonder pit
- blikje tomatenpuree
- gehakte peterselie

Braad de verse worst totdat deze zo goed als gaar is. Neem hem uit de pan en leg hem even apart.
Doe bij het bakvocht een scheut olijfolie en fruit hierin de gesnipperde ui en de gehakte knoflook.
Voeg daarna de in plakjes geneden olijven toe en laat dit even meebakken. Voeg dan de tomatenpuree toe en draai er een flinke draai peper door. Voeg dan de gehakte peterselie toe. 
Snijdt de verse worst in plakjes en voeg deze met de bonen toe. Even goed mengen en alles goed warm laten worden. Ik doe er zelf altijd ook nog een beetje chilipoeder of cayennepeper doorheen omdat wij een beetje pittig wel lekker vinden.
En dan maar genieten...Eet smakelijk!



Groetjes,
Agnes