Stilte.....

Mijn laatste post is van eind december. Afsluiting van het jaar en voorbereiden op een nieuw jaar. Waarin je voor iedereen een mooi jaar wenst. Wij hoopten hier ook op. We hadden hoop op verbetering in de ziekte van mijn vader. Maar helaas ging het vanaf januari gelijk minder.
We bleven wekelijks naar het ziekenhuis gaan waar hij dapper en positief de chemo's onderging.
Maar hij voelde zich steeds slechter en dat was hem ook aan te zien. Je hoopt dat het door de chemo komt en dat z'n lichaam van binnen zou herstellen omdat er eerder op de scans een goede respons was te zien.
Helaas kregen we eind maart de definitieve uitslag. Klaar, over en uit. Geen schijn van kans meer.
Woede, ongeloof en verdriet overvielen ons. Z'n situatie ging ook snel achteruit.
De laatste 7 weken hebben mijn broer en ik met ondersteuning van onze partners hem thuis verzorgd. Dag en nacht bij hem en m'n moeder geweest.
En ik kan wel zeggen dat dat  zware, intensieve maar tegelijkertijd hele waardevolle weken zijn geweest. Waarin we mooie gesprekken voerden, huilden maar ook nog veel hebben gelachen. Want hij heeft tot het laatst z'n humor behouden. Hij was een heel bijzonder man.

Op zondag 26 mei is mijn vader, 69 jaar oud, heel stilletjes van ons weggegleden.

Dan volgen dagen van de uitvaart regelen en alles wat daar bij komt en volgt het definitieve afscheid.
Je weet dat het zo goed is, dan het niet meer anders kon en dat je moet berusten.
Maar nu is het stil en komt de man met de hamer. En voel ik me lamgeslagen en leeg.
Heb me weken geleden verheugd op mooi weer. Nu is het prachtig weer maar het doet me niets.
Moet nodig de tuin in, heb nog geen plantje gekocht. Maar het boeit me even niet.
Zoals eigenlijk niets meer boeit. Maar ik weet dat het wel terugkomt. Zo zit een mensenlichaam nu eenmaal in elkaar. Het herstelt stukje bij beetje.
Het komt wel goed. In deze laatste weken ervaar je ook hoe belangrijk vrienden zijn en hoeveel liefde en steun je onvoorwaardelijk krijgt. En daar zijn we heel dankbaar voor.
En mag me gelukkig prijzen een heel bijzondere en lieve vader te hebben gehad. Die herinnering is zelfs door de dood niet af te pakken.

Heb getwijfeld of ik dit wel op mijn blog zou plaatsen. Maar doe het toch omdat dit blog als een soort dagboek voor mezelf is begonnen.

Tegelijkertijd enorme twijfel dit blog door te zetten of niet. Ik wacht het gewoon maar even af of ik in de toekomst door wil gaan. Hoewel ik niet veel reageert heb andere blogs blijf ik ze wel volgen en geniet daar ook van.

Nu ga ik mezelf een schop onder m'n kont geven en mezelf dwingen even van de zon te genieten.
Ik wens jullie allemaal een prachtige dag toe!


Lieve groet,
Agnes

Mijn kerstgroet voor jullie.

Ik had graag nog even  bij jullie langs willen gaan en een reactie achterlaten. Ik ga het alleen gewoon niet redden. Dus daarom maar op deze manier voor jullie allemaal.

Nu dus eindelijk bijna kerst. En ik verwonder me weer hoe snel een jaar weer voorbij is gaan.
En vaak nemen we dan het jaar nog even door thuis. De hoogtepunten maar natuurlijk ook de dieptepunten. Het was best wel weer een roerig jaar. Vorig jaar om deze tijd was eigenlijk een dieptepunt. Ik zal niet over de oorzaken uitwijden, dat heeft gewoon geen zin.  Het was een verdrietige, angstige en zorgelijke tijd. Waarbij je je dan afvraagt....komt het nog weer goed.
En gelukkig kwam het weer goed, het licht begon weer langzaam aan te schijnen. En wat zijn we er blij mee. Maar ook nog steeds de zorg om m'n vader. Nu nog volop in de chemo. Wekelijks. En dat is zwaar. Vooral voor hem.....zowel lichamelijk als geestelijk. En hoewel een tussentijdse scan heeft laten zien dat de chemo wel voor een deel aanslaat weten we niet wat de toekomst brengt. Genezing zou een wonder zijn.
Daarom zijn we wel heel blij de 1e kerstdag met de hele familie te mogen vieren.
We gaan heerlijk koken, uitgebreidt praten, veel lachen, proosten op het leven  en vooral van elkaar GENIETEN!

Het afgelopen jaar heb ik ook bij jullie lief en leed voorbij zien komen. En gaat het spreekwoord weer op: ieder huisje heeft z'n kruisje. Maar zo mooi om te zien dat hier in blogland men toch met elkaar mee leeft en warme en lieve reacties achterlaat om de ander te steunen. Is dat niet bijzonder? Vind ik wel. Zeker in een maatschappij die onpersoonlijker en harder wordt.

Ik wens jullie allemaal hele fijne kerstdagen toe. Voor sommige zal dat ook
met gemengde gevoelens zijn. Mijn kaarsje blijft symbolisch hier branden voor iedereen die het nodig heeft. Geniet met en van elkaar.

(foto's van Pinterest)

 

 

 

Groetjes,

Agnes



VERRASSING OP ZONDAG!!

Zondag is normaal een dag om lekker te relaxen. Vandaag heb ik andere plannen. Ja...noem het  kerststress. Manlief vanmorgen al vroeg op pad voor een voetbaltoernooitje. En ik zou thuis eens even heel flink aan de gang om de boel netjes te krijgen. Lichtelijke chaos hier.
Dus na eerst even nog in m'n pyama met man kopje koffie te hebben gedronken eerst maar eens onder de douche springen. M'n haren nog nat, oude poetskleren aan, make-uploos en aan de slag.
Eerst maar even gauw bed af halen en in de was. Toen begonnen met wat wasgoed wegwerken boven.
Tring.....de deurbel. ?!...Ik denk, wie kan dat nou zijn op zondagmorgen?
Dus ik ja.....haren nat, gekleedt in poetskleren en pantoffels en make-uploos naar de deur.
Stond er een hele aardige mevrouw voor de deur met een pakketje.
Bleek het Pauline te zijn van Logement it foarhus te zijn met m'n kerstknuffel!
Ze kwam het pakketje persoonlijk afgeven!
Dus natuurlijk haar even binnen gevraagd voor een kopje koffie. Maar me natuurlijk lichtelijk opgelaten voelend over m'n eigen staat en dat van m'n huis. Maar ja, het overkomt me vaker hoor.:):) Maar we hebben gezellig zitten praten en bleken ook nog zelfde interesse te hebben nl. het schilderen. Bleek zelfs dat Pauline vroeger in m'n woonplaats zelfs schilderles heeft gegeven.
En wat had ze een leuk pakketje voor me gemaakt.
Heb dus helaas geen foto gemaakt van hoe het prachtig ingepakt was, maar wel van de leuke inhoud.

Leuke kersthangers voor in de boom, wit met zilver dus helemaal goed! Een lief hartje met ijzeren belletjes, Een kerstslinger van witte engeltjes, mooie servetjes en een leuke bakvorm om kerstchocolaatjes mee te maken. En een lief kaartje.

 

 

Door de haast weer een niet al te beste foto.

 

 

Lieve Pauline, je bent een leuk mens! En wat bijzonder dat je de knuffel persoonlijk kwam brengen.

Je overviel me er mee maar vond het ontzettend leuk en bijzonder.

Ben je de volgende keer weer in de buurt, wees welkom. (Dan zal ik zorgen de boel beter voor elkaar te hebben:):) En we gaan in het voorjaar zeker eens jou kant op de omgeving te verkennen en misschien wel een bezoekje brengen aan het museum waar je werkt.

Ik had jou dus ook voor de kerstknuffel. Je had het nog niet uit kunnen pakken maar ik hoop dat je

er net zo blij mee zult zijn als ik met jou pakketje.

 

Zo....nu dus heel rap aan het puinruimen en aan de poets, haren in de krul, make-upje op, andere kleren aan  en daarna nog wat laatste boodschapjes halen. Vanmiddag nog even met vrienden gezellig een kerstborrel doen, morgen nog werken en dan gaan we eindelijk in de rust- en genietmodus.

 

Wens iedereen een hele fijne zondag!

 

Groetjes,

Agnes

 

 



Leuk kaartje

Een tijdje terug had Hannie van Huize Kipkakel een leuke post gemaakt over haar zelfgemaakte kerstkaartjes. En ze wilde ons in blogland ook wel een kaartje sturen. Ik vond de kaartjes zo leuk dat ik haar een mailtje heb gestuurd. En hoe leuk......gisteren ontving ik haar kaartje.

 

 



Lieve Hannie, heel erg bedankt voor je mooie kaartje en ik blijf het bijzonder vinden dat dit in blogland mogelijk is.
Ik heb de foto even snel genomen met m'n mobiel boven de tafel met de lamp erboven en daardoor doe ik het mooie kaartje eigenlijk geen recht. Ik hoop dat het me vergeven is maar wilde dit toch nog even posten.


Groetjes,
Agnes

It's beginning to look a lot like christmas.

Steeds meer komen we in kerstsferen. 's avonds lekker gordijnen dicht, heeel veel kaarsjes aan, kerstmuziekje op. Kortom, genieten. Ik heb nog zoveel dingen op m'n to do lijst maar de tijd vliegt me door de vingers. Hebben jullie daar ook last van? Ik moet gewoon dingen schrappen anders wordt ik gek van me zelf. Loslaten dus. Vandaag even met een goede camera bezig geweest. Dat valt nog niet mee zeg. Maar oefening baart kunst.

Ik had nog een houten etagere in de vensterbank die ik nog in kerstsfeer wilde brengen. Ik vind dat eerlijk gezegd best nog lastig om deze leuk te vullen. Toch ben ik wel tevreden. Bovenin liggen een paar prachtige kerstballen. Ik heb ze al jaren en ze zijn echt m'n favoriet. Te zwaar om in de kerstboom te hangen maar leuk om mee te decoreren. De onderste laag heb ik gevuld met grote dennenappels.

 

 

Even een close-upje proberen....

 

 



 

 

 

Moet zeggen....dit is natuurlijk mooier dan foto's met het mobieltje. Maar moet nog wel veel oefenen:)

 

 

De kerstballen zijn toch wel mijn favoriet moet ik zeggen. Maar er is nog 1 kerstbal die me erg dierbaar is en ieder jaar met zorg uit z'n beschermverpakking gehaald wordt en op een veilige plaats in de boom wordt gehangen. Dit is het kerstmannetje dat vroeger bij ons thuis in de boom hing.

Pure nostalgie natuurlijk. Helaas zijn alle andere ballen gesneuveld. M'n broer heeft nog een vogeltje in dezelfde stijl. We zijn er zuinig op.

 

 

 

 

Hopelijk gaat hij nog vele jaren mee zodat ik hem aan later aan m'n dochter kan meegeven.

 

 

Ik wens jullie allemaal een hele fijne week!

 

Groetjes,

 

Agnes





Bezige zondag.

Wat een verschil met gisteren. Gisteren in een nog witte wereld. Heerlijk droog weer met een zonnetje. En vandaag weer in het groen en een boel neerslag. Wat somber was het buiten. Maar het kwam me eigenlijk best goed uit. Want had een boel te frobelen.
Gisteren eerst maar eens begonnen met de kerstboom op te zetten. Man en dochter hadden de boom gekocht. Ik wilde eigenlijk niet zo'n grote dit jaar. Had ze nog op het hart gedrukt.....let nu op, buiten lijkt zo'n boom een stuk kleiner dan wanneer hij in de huiskamer staat. Tja. Dus toch wel weer een vrij grote boom maar wel een hele mooie. Dat dan weer wel.:) Maar ze hadden ook nog een 2e boompje voor me meegenomen. Wel een mooi kleintje.
Heb van de grote boom nog geen foto, van de kleine wel.
(Wederom kwaliteit laat te wensen over maar maak de foto's altijd even snel met m'n mobiel en dan plop....via Dropbox heb ik ze dan gelijk op de computer. Zeg altijd later nog even met betere camera het nog eens over te doen maar komt er dan niet van.)

Leuk formaatje toch? In een oude emmer staat hij daar leuk vind ik. De ster die er naast staat maakte ik deze week al eerder. Met behulp van man die het zaagwerk voor z'n rekening nam.
De laatste tijd barst ik echt van de ideeën en moet ik gewoon creatief bezig zijn. Maakt niet uit wat....breien of schilderen of zagen...het maakt me niet uit. Het moet. Nu was vorige week m'n vriendin op visitie en zij was enthousiast over de dingetjes die ik gemaakt had. Zij heeft een eigen kapsalon en ze stelde voor dat ik daar wat spulletjes neer ga zetten. Mag daar dus kerstsfeertje maken en misschien nog wat verkopen ook. Leuk!!! Maar moet nu natuurlijk wel als een speer aan het werk!
Echt zo leuk om te doen alleen het kost redelijk wat tijd. Dus geen verveelmomentjes voor mij.
Hier een van de deurhangertjes die ik maakte.

Vind ze zelf leuk geworden.  Er zit nog veel meer in het vat maar dat zal ik een andere keer laten zien. Verder nog een welkomstbord gemaakt vandaag van sloophout. Krans van groen uit de tuin gemaakt,  tekst erop, touw erdoor, kaarsjes erbij, oude friese doorlopers eronder en ik hoop dat dit een warm welkom geeft. Hij hangt nu naast de voordeur. Hier ook weer met m'n mobiel een foto van gemaakt.

 

Zo....nu even lekker aan de koffie en ga dan toch nog even door met frobelen. Omdat het zo kriebelt moet ik gewoon nog even. Morgen gewoon weer een volle dag aan het werk. Ik wens jullie alvast
een fijne week!

Groetjes,
Agnes


Ps. Wat fijn dat ik na een lange afwezigheid toch door jullie  gevolgd wordt. Dank jullie wel voor de leuke reacties.



De dag van Sinterklaas.

Hier komen de eerste sneeuwvlokken van dit jaar naar beneden. En ik ben er nog niet helemaal uit of ik dit nu leuk vind of niet. Hoort natuurlijk wel helemaal bij dit jaargetijde en geeft altijd prachtig plaatjes. Lekker om naar buiten te gaan maar ook heerlijk om lekker in een warm huis met kaarsjes aan te zijn. Maar heb altijd wel angst voor het verkeer, de onverwachte gladheid en de ellende die dat
met zich mee brengt. Ben dan altijd weer blij om m'n schaapjes 's avonds weer veilig en wel thuis te hebben. Ik hoop ook dat Sinterklaas en zijn pieten het vandaag een beetje goed kunnen redden.
Wij zijn Sinterklaas een beetje ontgroeid. Maar mis af en toe wel het sfeertje en de spanning die het met zich meebracht. Zo gezellig. We vieren het echte sinterklaasfeest dus niet maar komen vanavond wel met de familie gezellig bij elkaar. De kadootjes en gedichten bewaren we voor de kerst.

Ik wens iedereen een hele fijne Sinterklaasavond. Maak er een gezellig feest van.

En dan vanaf morgen.......kunnen we vol overgave toewerken naar de kerst.:)

Lieve groet,
Agnes