Pleegkat

Op 16 juni overleed onze lieve hond Eloy. En wat missen we hem nog steeds. Ondanks dat er altijd wel bedrijvigheid is, is het nog steeds vreemd stil in huis. De eerste weken reageerden we niet op de deurbel omdat we dit eigenlijk pas deden als Eloy aansloeg. Ook de gezelligheid van hem. Hij wilde altijd graag bij ons zijn, graag geknuffeld worden. Overal bij zitten, zelfs aan tafel. Je overal achterna lopen. Tja, nog steeds een groot gemis.

Maar nu hebben we een 'pleegkat'. De kat van buren. Of eigenlijk katten. Ze hebben 2 katten maar eentje kwam wel eens buurten bij ons. Tot groot ongenoegen van Eloy. Hij hoefde de kat maar te horen of te zien of hij vloog er met veel lawaai achteraan om hem weg te jagen. Terwijl hij zelf met katten is opgegroeid. Maar toen had hij echt niets in te brengen en nu met die buurtkat zag je hem denken; Dat gaat me niet weer gebeuren.
Toch bleef het een spel tussen die twee. De kat probeerde steeds meer terrein te winnen, maar helaas, hij werd niet getolereerd.

Toen Eloy overleden was kwam de kat, hij heet Prince, nog steeds schoorvoetend bij ons het terrein op.
Stiekum stukje de keuken in, en nog een stukje....en in één keer had hij het door. De hond is weg!
Vanaf dat moment komt hij hier vaak, heel vaak. Neemt het huis over. Gaat lekker in de vensterbank zitten, of opgerold op de bank in diepe slaap. Komt z'n aandacht opeisen door bij je op schoot te kruipen en eist dan geaaid te worden. Het is echt een lief beestje. In het begin deed ik hem wel naar buiten, maar ja, als het mooi weer was en deur stond open ging dat natuurlijk lastig. Heb wel aan de buren laten weten dat hij hier veel is en dat wij het niet vervelend vinden. Zijn vinden het ook niet erg.  Dus accepteren we hem nu als pleeghuisdier. Van de week lag hij heerlijk op het tuinbankje, geheel ontspannen. Dus heb daar een foto van genomen. Toen ik later de opname's van de camera ging bekijken schrok ik me wezenloos. Want daar stond nog een foto op van Eloy, ook in diepe rust op diezelfde bank.  Het is denk ik de laatste foto die we van hem gemaakt hebben. Toch even schrikken hoor en gelijk realiseerde ik me dat ik totaal nog niet aan een andere hond toe ben. En als die hond zou weten dat nu de kat op zijn plekje ligt........oef...hij vrat hem op! :)

Nu vertelde ik al dat Prince de gewoonte heeft om de hele tijd achter je aan te lopen...of liever gezegd....net voor je.:) Wat tot gevolg heeft dat ik vaak bijna languit onderuit lig. Van de week wilde ik een gigantische spin op de foto zetten die een super web had gemaakt, maar wel boven onze tafel achter het huis. Nu vind ik spinnen niet echt geweldig, maar het was wel indrukwekkend om te zien hoe hij dat gigantische web boven onze tafel had gemaakt. Dus ik op de tafel geklommen om die spin op de foto te zetten. Met mijn toestel lukt dat niet echt geweldig. Ti;s geen superfoto geworden maar toch.

Krijg kippevel als ik naar hem kijk;) Maar goed, tuurlijk liep de kat me weer achterna en ging natuurlijk ook op de tafel zitten.

Trouwens, Prince mist z'n staart, heel apart gezicht. Maar goed, eerst zat hij nog geduldig er bij maar toen vond hij het toch weer tijd voor wat aandacht. En wat doe je dan....dan ga je gewoon in een been hangen.

Niet echt een fijn gevoel kan ik je zeggen. Dus hup ...van de tafel af. Ik wilde binnen ook nog een foto nemen van de gedroogde sinasappeltjes uit m'n vorige post. En ja hoor....hij wilde er ook weer bij. Dus hup, op de tafel. Goed, jij je zin, dan zal ik proberen wat foto's van je te maken. Maar wat ik als zei, ik heb maar een simpel cameraatje en resultaat is niet altijd top.

Zeg zelf....ziet er niet uit toch. Maar dan ineens, per ongeluk, weet niet hoe, maar komt er ineens wel een leuke foto. BENG!

Deze vind ik dan wel weer leuk.

Zo, nu ga ik lekker naar buiten want de zon schijnt volop! Gaat weer 23 graden worden, heerlijk!

Fijn weekend voor jullie allemaal.

Groetjes,
Agnes