Gulle giften.

Afgelopen vrijdag en zaterdag ontzettend druk gehad met van alles en nog wat, m'n cateringklusje en een gezellig verjaardag op zaterdagavond. Vrijdagavond had ik eigenlijk gepland voor m'n laatste avondje The voice of Holland. Race tegen de klok om helemaal klaar te zijn om om half 9 neer te ploffen op de bank en te gaan genieten van de finale. Not dus. Zo net voor half 9 de deurbel, de buurman aan de deur. Ze krijgen binnenkort een dakkapel en wilde even bij ons boven kijken hoe wij het hadden gedaan. Tuurlijk, geen probleem. Kopje koffie? Ja, lekker. Kwart voor 9, buurman op punt van weggaan, ding dong....grrrrr.. een vriend aan de deur.
Kwam even een bezoekje brengen want z'n vrouw (ook vriendin van ons natuurlijk) stond te strijken en wilde perse TVOH zien. Ja duh, ik ook dus. Maar goed, gezellig natuurlijk, maar programma volgen met 1 oor en oog is niet helemaal tof. Half 10....ding dong....nee he!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! M'n ouders op de stoep. Gezellig, kom er in, iets drinken?! Potver....gaat m'n tv-avond. Eigenlijk dus heel weinig van het spektakel meegekregen maar heb wel geweigerd tv uit te zetten. Tja, zo zie je maar. Je kunt van alles plannen maar loopt niet altijd zoals je wenst. Het lijkt het echte leven wel.:):)
Maar....kreeg ook gulle giften. M'n moeder had het oude naaikistje van m'n oma meegenomen. Die mocht ik hebben. Die is nog van m'n oma's moeder geweest. M'n oma zou anders dit jaar 103 zijn geworden (ze is 97! geworden) dus kistje is echt oud, denk misschien wel over de honderd jaar.
Ik kan me nog herinneren dat wanneer we bij oma waren ik altijd met de inhoud van het naaikistje bezig was.
En natuurlijk met de oude knopen spelen. Daarom ben ik ook zo blij met dat kistje omdat het zoveel herinnering in zich heeft en natuurlijk de fijne herinnering aan m'n oma. (Was echt zo'n lief mens. Iedereen zou het recht moeten  hebben om zo'n oma te hebben)

Heb het kistje nu op een kastje even neergezet en moet nog even goed nadenken wat ik er precies in ga doen.
Is het geen schatje? Natuurlijk wel een paar gebruikspoortjes, maar dat hoort ook bij zo'n oud gebruiksartikel.

Op zaterdag werd ik nogmaals onverwachts verrast. Van een vriend kreeg ik zomaar een paar oude
postzakken. Had hem weleens gepolst of hij eentje voor me kon bemachtigen maar ik kreeg er meteen  een paar!

Is dat nou niet lief? Die mag weer een heleboel keren komen eten.:)  (Hij is nl. gescheiden en eet zo af en toe of af en toe geregeld een hapje met ons mee)
Dus m'n hoofd tolt weer van allerlei ideeën en had er al wat in m'n hoofd. Maar ja, nu de uitvoering nog he.

Ik ben dus heerlijk verrast dit weekend. Wat wenst een mens nog meer.

Groetjes,
Agnes