Witte wereld

Heerlijke zondag. In huis het nodige gedaan en eindelijke de kerstkaarten geschreven. Dat is toch altijd wel een tijdrovend klusje. Ook met de hond een lekker stuk gelopen in het witte winterwonderland. Ik hoor op radio en tv dat het eigenlijk overal een puinhoop is en dat er een hele hoop sneeuw is gevallen. Hier valt het eigenlijk heel erg mee. Sinds vrijdagavond is er niets meer gevallen en wat er gevallen is valt ook reuze mee. Dat is andere jaren wel anders geweest.Toen kregen wij de volle laag. Vind het heel vervelend voor de mensen die de weg op moeten of de mensen die vastzitten op bv. Schiphol of één of ander treinstation. Echt vervelend.

Onze hond vind dit weer super lekker en wordt er gelukkig heel actief en speels van. Zou je niet zeggen voor een hond die uit Griekenland komt. Hij is vaak heel erg ziek en zielig geweest en daardoor ook lusteloos. Lag hij liefst gewoon lekker in z'n mandje. De laatste tijd gaat het gelukkig weer heel erg goed met hem en het is dan ook zo fijn om te zien dat hij weer letterlijk lekker in z'n velletje zit.

Op het dijkje bij ons staan een paar schapen. Ik vind dat altijd een prachtig winters tafereeltje. Ik mag er dan ook graag langs lopen wanneer ik rondje met de hond maak.

Ik had voor de vogeltjes een mooie taart gemaakt met allemaal lekkers.  En daar wordt gretig gebruik van gemaakt. Alleen boeit het ze voor geen meter dat ze het allemaal uit elkaar trekken en het één zooitje wordt. Nou ja, het is ze vergeven. Nu met de sneeuw is het toch niet echt zichtbaar. Deze merel zit bijna de hele dag te snoepen. Ik zie hem er bijna altijd en hij schroomt niet om de roodborstjes en koolmeesje te verjagen.

Tja, wet van de sterkste.

De foto is door het huiskamerraam genomen. Valt nog mee dat hij redelijk duidelijk is. En een teken dat ramen wassen nog niet echt heeeeel nodig is.;)
Gisteren was puberdochter de hond aan het uitlaten.Vlak bij ons is een soort meertje/grote vijver waarlangs het lekker lopen is. Daar was nu ook langs gegaan. Ondertussen belt ze me in paniek op. Mam, je moet nu de dierenambulance bellen en direct hier heen komen met een warme handdoek. Ik denk, nee he....toch niet die hond door het ijs gezakt?!?!?!? Dat was hem vorig jaar ook al overkomen. Maar nee, lag een gewonde meeuw op het ijs met bebloede vleugels. Nu ben ik als de dood voor vogels (vraag me niet waarom, maar kan er panisch van worden) dus manlief er op af gestuurd. En daar kwamen ze aan hoor...met gewonde meeuw in een handdoek. Ze dachten dat hij beide vleugels gebroken had. Goede daad verricht maar nu zat ik wel met zo'n meeuw in huis.

Maar goed, manlief heeft de dierenambulance gebeld en die kwamen hem 2 uur later ophalen. Die mensen verrichten toch wel goed werk hoor. Alle lof! Ze konden niet zeggen wat de dierenarts met het beestje zou doen. Ik ben bang dat hij het niet gered heeft.
Maar wel trots op m'n dochter dat ze hart voor de dieren heeft en zo accuraat gehandeld heeft. Want er waren vele mensen wel voorbij gelopen.

Zo, nu eerst even lekker eten en ik wil vanavond nog eventjes wat gaan frobelen met kerststerren. To be continued. Voor iedereen die dit leest....Fijne avond en geniet.

Groet,
Agnes